Dünya’nın iç çekirdeğinin çoğunlukla demirden (takriben %85) oluştuğu iyi biliniyor. Nikel miktarı %10 civarlarında izliyor. Ancak geriye kalan %5’lik bölüm gizemini savunuyor. Japon araştırma ekibi 10 seneye yakın bu kayıp elementi arıyor ve bu kısmın silisyum olduğuna inanıyor.
Araştırma ekibi, neticelerini Amerikan Jeofizik Birliği Güz Buluşmalarında sundu. Dünya’nın katı çekirdeği yüzeyden 3000 kilometre derinde bulunuyor ve yarıçapının da 1200 kilometre olduğu düşünülüyor. Çok derinde olduğu için, direk test etme olanağı yok ve çekirdeğin hangi elementlerden oluştuğu da net olarak bilinemiyor (karşılaştırma için söyleyelim, dünyanın en derin madenleri 4 km
derinliğe inebiliyor). Silisyum, bir müddettir çekirdekteki kayıp element olarak düşünülmekteydi. Araştırmacılar daha hafif bir element olması gerektiğini iddia edip silisyumu çok kez önerdiler, bunun sebebi bu elementin özellikleri ve metallere nasıl iyi bağlandığı ile alakalıydı. Delmek yerine, Tohoku Üniversitesi’nden bir araştırma grubu minyatür bir Dünya (kabuk, manto ve çekirdek) prototipini laboratuarda hazırladı. Önce demir ve nikelin alaşımlarını oluşturdular ve silisyumla karıştırdılar. Daha sonra da Dünya’nın çekirdek kısmındaki büyük basınç ve sıcaklık şartlarına tâbi tuttular (yaklaşık 6000 °C). Bu koşullar Dünya’nın çekirdek kısmındaki sismik verilerle uyuşuyordu ve Dünya’nın merkezine yakın bir yerden salınan sismik dalgalar bu verileri oluşturuyordu. Bu da ekibe silisyumun kayıp element olduğu istikametindeki fikri kuvvetlendirdi.
Cambridge Üniversitesi’nde mineral fiziği ile ilgili profesör olan Simon Redfern, BBC'ye şöyle konuştu: “Bu zor deneyler son derece heyecan verici, zira 4,5 milyar sene önce Dünya’nın iç kısmının neye benzediği konusunda bir fikir veriyor. Ancak diğer araştırmacılar, çekirdek kısmında oksijenin de ehemmiyetli olabileceğini buldu”.
Ayaklarımızın altında ne olduğunu kesin olarak bilmek, Dünya’nın oluştuğu vakitki şartları belirlememize olanak tanıyor
Araştırma ekibi, neticelerini Amerikan Jeofizik Birliği Güz Buluşmalarında sundu. Dünya’nın katı çekirdeği yüzeyden 3000 kilometre derinde bulunuyor ve yarıçapının da 1200 kilometre olduğu düşünülüyor. Çok derinde olduğu için, direk test etme olanağı yok ve çekirdeğin hangi elementlerden oluştuğu da net olarak bilinemiyor (karşılaştırma için söyleyelim, dünyanın en derin madenleri 4 km
derinliğe inebiliyor). Silisyum, bir müddettir çekirdekteki kayıp element olarak düşünülmekteydi. Araştırmacılar daha hafif bir element olması gerektiğini iddia edip silisyumu çok kez önerdiler, bunun sebebi bu elementin özellikleri ve metallere nasıl iyi bağlandığı ile alakalıydı. Delmek yerine, Tohoku Üniversitesi’nden bir araştırma grubu minyatür bir Dünya (kabuk, manto ve çekirdek) prototipini laboratuarda hazırladı. Önce demir ve nikelin alaşımlarını oluşturdular ve silisyumla karıştırdılar. Daha sonra da Dünya’nın çekirdek kısmındaki büyük basınç ve sıcaklık şartlarına tâbi tuttular (yaklaşık 6000 °C). Bu koşullar Dünya’nın çekirdek kısmındaki sismik verilerle uyuşuyordu ve Dünya’nın merkezine yakın bir yerden salınan sismik dalgalar bu verileri oluşturuyordu. Bu da ekibe silisyumun kayıp element olduğu istikametindeki fikri kuvvetlendirdi.
Cambridge Üniversitesi’nde mineral fiziği ile ilgili profesör olan Simon Redfern, BBC'ye şöyle konuştu: “Bu zor deneyler son derece heyecan verici, zira 4,5 milyar sene önce Dünya’nın iç kısmının neye benzediği konusunda bir fikir veriyor. Ancak diğer araştırmacılar, çekirdek kısmında oksijenin de ehemmiyetli olabileceğini buldu”.
Ayaklarımızın altında ne olduğunu kesin olarak bilmek, Dünya’nın oluştuğu vakitki şartları belirlememize olanak tanıyor
Yorumlar
Yorum Gönder