Vazgeçti mi ?

Vazgeçti mi ?
Trafik ışıklarında peçete,gül yada su satanlar bir araba almadı diye diğer arabaya gitmekten vazgeçti mi ? Kafede otururken masana gelen yara bandı satıcısı sen almadın diye diğer masaya gitmekten vazgeçti mi ? Pazarda domates satan esnaf öğlene kadar 10 kilo bile satamadım diye akşama kadar bağırmaktan vazgeçti mi? Maçın 70. dakikasında 2 gol farkla geriye düşen takım "nasıl olsa yenildik" deyip savaşmaktan vazgeçti mi ? İstediği oyuncak alınmadı diye ağlayan çocuk anne babasının
gözünün içine baka baka ağlamaktan vazgeçti mi ? Yâ Muhammed insanlara İslam'ı anlatmaktan İslam'ı yaymaktan vazgeç dediklerinde Hz.Muhammed(S.a.v) vazgeçti mi ?
Peki ya sen neden vazgeçiyorsun kardeşim ? Hayatından, istediklerinden, hayallerinden, hak ettiğin hayatı yaşama düşüncesinden ve en önemlisi de kendinden neden vazgeçiyorsun ?
Bırakanları, vazgeçenleri kimse hatırlamaz.

"Vazgeçme" dediler, "pes etme" dediler... Fakat bazen en cesaretli karar vazgeçebilmektir. Zira bazen vazgeçmemek kaybetmek mananına da gelir. İşte vazgeçmek üstüne ezber bozan bir yazı...

BAZEN EN YİĞİTÇE KARAR, VAZGEÇEBİLMEKTİR...

Bize vazgeçmemeyi öğrettiler. Vazgeçmenin pes etmek olduğunu anlattılar. Vazgeçersek kaybedebileceğimizi söylediler. Vazgeçmezsek kazanacağımızı söylediler. Bu bazen doğru çıktı, bazen yanlış. Yanlış çıktığında mesut olmadığımız evlilikler yürüttük, sevmediğimiz işleri yaptık, inandıklarımızla yaptıklarımız birbirine karıştı. Ne vazgeçebildik, ne de kazanabildik. Belki de bazen vazgeçmemiz gerekiyordu. Bırakabilmek, dur diyebilmek, tamam diyebilmekti bizi mutlu edecek. Fakat yapamadık, korktuk çoğu kez. Zira vazgeçmek, bırakabilmek bir seçenek problemiydi ve bu tercihin neticelerine katlanamadık. Bu tercihi kabullenebilecek cesareti gösteremedik. Peki yapabilsek neler kazanıyoruz? Gelin ona bakalım:

1)Vazgeçebilmek, bazen özgürlüktür. Sevmediğiniz bir işi yapmak, insanı bir manada mahkum eder, mutsuzluğa. İşini sevmez, iş ortamını sevmez fakat işini bırakamaz. Niçin mi? Zira iş sahibi olmanın rahatlığını, her ay aylık almanın güven veren yapısını bırakmak istemez. İşi bırakmak, sevdiği işi yapmak veyahut bunu yapmak için gayret sarf etmek rizikodur. Bu rizikosu alabildiğinizde başka bir deyişle, vazgeçebildiğinizde özgürleşiyorsunuz. Zira kendiniz için bir şeyler yapmaya başlıyorsunuz. Zihniniz temizleşiyor. Tazeleniyor. Daha özgür düşünmeye başlıyorsunuz.

2) Tek alternatifte diretmek vakit kaybettirir. Bazen önümüzde bir alternatif vardır. Bunun en doğru olduğunu düşünürüz. Ve daimi o alternatifi tecrübe ederiz. Tek hedefimiz odur. Ama o gerçekleşmez, yorar, hayal kırıklığına uğratır. Ya başka alternatifler kazandırıyorsa? Aynısında diretmek kazanç mıdır? Tek gördüğümüz, aslında tek değildir. Yalnızca bizim görüş alanımızda o vardır. Biraz dışarıya çıkmaya cesaret edince, yeni alternatifler çıkacaktır karşımıza. Çok sevdiğim bir söz var. “ Karayı gözden kaybetmeyi göze alamayan, yeni yerler keşfedemez.” Tek alternatife takılmamak, yenisi için araştırmalar yapmak, yalnızca mevcuttan vazgeçmektir. Kaybetmek mananına gelmez.

Vazgeçmek kötü bir şey değildir. Pes etmek mananına da gelmez. Sadece doğru zamanda vazgeçmeyi bilmek gerekir. Mevcudun tüm görkemine, gücüne, cazipliğine karşın vazgeçebilmek, cesurluktur. Vazgeçmiyorum diyenler çoğu zaman kaybetmekten korkanlardır. Benim için doğru olan bu yalanına, kendilerini inandırmışlardır. Biraz cesaretle harbiden istediklerini yapabilecekken, bunu göze almayı cesaret edemezler. Bu yüzden vazgeçmeyi cesaretli bir karar olarak görüyorum. Herkes vazgeçmeyi beceremiyor. Bazen, en cesaretle karar, vazgeçebilmektir.

Yorumlar